یک خانه یا ساختمان هوشمند از دستگاه های متصل از طریق اینترنت برای فعال کردن نظارت و مدیریت از راه دور لوازم و سیستم ها استفاده می کند. فناوری خانه هوشمند که به عنوان اتوماسیون خانگی نیز شناخته میشود، امنیت و کارایی انرژی بیشتری را برای صاحبان خانه فراهم میکند. آنها را قادر می سازد تا دستگاه های هوشمند را به سادگی با یک برنامه در تلفن هوشمند یا دستگاه های شبکه دیگر کنترل کنند. صاحبان خانه های هوشمند می توانند سیستم های روشنایی را از راه دور کنترل کنند، ترموستات ها را برنامه ریزی و نظارت کنند، دسترسی خانه به قفل های هوشمند را اعطا یا رد کنند، دوربین های امنیتی را بررسی کنند و حتی از راه دور قهوه دم کنند.
بخشی از اینترنت اشیا، سیستمهای خانه هوشمند و دستگاههای IoT اغلب با هم کار میکنند و دادهها را به اشتراک میگذارند، گاهی اوقات از طریق یک مرکز خانه هوشمند. سیستمهای یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی که توسط آمازون، گوگل و اپل طراحی شدهاند نیز به یک خانه هوشمند کمک میکنند. فراتر از خانه هوشمند، ساختمان هوشمند است که مشابه است اما در مقیاس بزرگتر. ساختمان های هوشمند به طور کلی بر روشنایی، انرژی، ترموستات و امنیت تمرکز دارند. مانند هر فناوری جدید، فروشندگان همچنان در تلاش هستند تا چالش های امنیتی و نگرانی های پیچیدگی را برطرف کنند. با وجود راحتی و کارایی فناوریهای هوشمند، این چالشها برای پذیرش باقی میمانند.